ನಾನೊಂದು ತೀರ...ನೀನೊಂದು ತೀರಾ...

When we two parted
In silence and tears,
Half broken-hearted,
To sever for years,
Pale grew thy cheek and cold,
Colder thy kiss;
Truly that hour foretold
Sorrow to this.

The dew of the morning
Sank chill on my brow -
It felt like the warning
Of what I feel now.
Thy vows are all broken,
And light is thy fame:
I hear thy name spoken,
And share in its shame.

They name thee before me,
A knell to mine ear;
A shudder comes o'er me -
Why wert thou so dear?
They know not I knew thee,
Who knew thee too well:
- Long, long shall I rue thee
Too deeply to tell.

In secret we met -
In silence I grieve
That thy heart could forget,
Thy spirit deceive.
If I should meet thee
After long years,
How should I greet thee?
- With silence and tears.

-Lord Byron
(1788-1824)

*******************
ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ ರಮ್ಯಪಂಥವೆಂಬ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಮಿರುಗುವ ಚಿರತಾರೆ ಬೈರನ್. ಅವನ ಜೀವಿತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅವನು ಸಂಪಾದಿಸಿದ "ಖ್ಯಾತಿ"ಯ ಉಸಾಬರಿ ನಮಗೆ ಬೇಡ.ಬೈರನ್ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾವ್ಯಪ್ರೇಮಿಗಳು ಓದಿಕೊಂಡು ಮುದಗೊಳ್ಳುವಂಥ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಅವನನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸೋಣಾ...

When we two parted ಕಾವ್ಯಾಸಕ್ತರಿಗೂ,"ಹದಿಹರೆಯ-ಕುದಿ ಹೃದಯ"ಗಳಿಗೂ ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ಕವನ. ಕಾವ್ಯಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗೆ ಇದರ ಅಂತ್ಯ ಪ್ರಾಸ ಮತ್ತು ರೂಪಕಗಳು ಮೆಚ್ಚುಗೆಯಾಗುತ್ತದೆ
ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗೆ ಬೈರನ್ ಈ ಕವನವನ್ನು ನನಗಾಗಿಯೇ ಬರೆದನೇನೋ ಎಂಬ ಭಾವ ಮನ ತುಂಬಿ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹನಿಗೂಡುತ್ತವೆ...